Utama At-Tazkirah Qurthubi Tahqiq Kitab At-Tazkirah lil Qurthubi: Hamba Disemadikan Dalam Tanah Asal Ciptaannya

Tahqiq Kitab At-Tazkirah lil Qurthubi: Hamba Disemadikan Dalam Tanah Asal Ciptaannya

277
0
Iklan

At-Tazkirah Qurthubi
Tahqiq Kitab at Tazkirah lil Qurthubi

Kod/Bab 29: Hamba disemadikan dalam tanah bahan asal ciptaannya

(باب يدفن العبد في الأرض التي خلق منها)

29-1 Hadith Mathar (sahih)

أبو عيسى الترمذي ، عن مطر بن عكامش ، قال رسول الله صلى الله عليه و سلم : إذا قضى الله لعبد أن يموت بأرض جعل له إليها حاجة أو قال : بها حاجة .
قال أبو عيسى : و في الباب عن أبي عزة ، و هذا حديث غريب ، و لا يعرف لمطر بن عكامش عن النبي غير هذا الحديث .
و عن أبي عزة ، قال قال رسول الله صلى الله عليه و سلم : إذا قضى الله لعبد أن يموت بأرض ، جعل له إليها حاجة ، أو قال : بها حاجة قال : هذا حديث حسن صحيح ، و أبو عزة له صحبة ، و اسمه يسار بن عبيد ،

Abu Isa At-Tirmidzi meriwayatkan daripada Mathar bin Ukamis, dia berkata, sabda Rasulullah ﷺ :

“Apabila Allah‎ ﷻ telah menetapkan seorang hamba akan meninggal di suatu tempat, maka Dia menjadikan suatu keperluan ( sehingga orang itu datang ) ke tempat itu,” atau beliau katakan, “Suatu keperluan di tempat itu.”

Takhrij:
Sanad Abu Isa:

حَدَّثَنَا بُنْدَارٌ، حَدَّثَنَا مُؤَمَّلٌ، حَدَّثَنَا سُفْيَانُ، عَنْ أَبِي إِسْحَاقَ، عَنْ مَطَرِ بْنِ عُكَامِسٍ، قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم

Haddatsana Bundar, haddatsana Mu’ammal, haddatsana Sufyan, An Abi Ishaq, An Mathar bin ‘Ukamis, Nabi ﷺ bersabda:

‏ قَالَ أَبُو عِيسَى وَفِي الْبَابِ عَنْ أَبِي عَزَّةَ ‏.‏ وَهَذَا حَدِيثٌ حَسَنٌ غَرِيبٌ ‏.‏ وَلاَ يُعْرَفُ لِمَطَرِ بْنِ عُكَامِسٍ عَنِ النَّبِيِّ صلى الله عليه وسلم غَيْرُ هَذَا الْحَدِيثِ

Abu Isa berkata, “Dalam bab ini ada pula diriwayatkan daripada Abu Izzah. Adapun hadith ini adalah gharib, dan Mathar bin ‘Ukamis tidak dikenal pernah meriwayatkan daripada Nabi ﷺ hadith ini sahaja.”

Adapun riwayat daripada Abu Izzah, beliau berkata, sabda Rasulullah ﷺ :

“Apabila Allah ‎ﷻ telah menetapkan seseorang akan meninggal di suatu negeri, maka Dia menjadikan baginya suatu keperluan ke negeri itu.” Atau Baginda bersabda, “Suatu keperluan di negeri itu.” Kata Abu Isa, “Hadith ini hasan sahih. Adapun Abu Izzah memang sempat bersahabat dengan Nabi ﷺ . Nama aslinya Yasar bin Ubaid.”

Rumusan, hadith ini daripada dua perawi, sama ada Mathar atau Abu Izzah, ia adalah sahih. Al Wada’iy, Al Musnad Al Sahih, no 1253 .

إذا قضى اللَّهُ لعبدٍ أن يموتَ بأرضٍ جعلَ لَه إليها حاجةً .
الراوي : أبو عزة يسار بن عبدالله الهذلي | المحدث : الوادعي | المصدر : الصحيح المسند .

الصفحة أو الرقم: 1253 | خلاصة حكم المحدث : على شرط الشيخين .

 

29-2 Hadith Abu Hurairah رضي الله عنه (Dhaif)

و روى الترمذي الحكيم أبو عبد الله في نوادر الأصول ، عن أبي هريرة ، قال خرج علينا رسول الله صلى الله عليه و سلم : يطوف ببعض نواحي المدينة ، و إذا بقبر يحفر ، فأقبل حتى وقف عليه ، فقال : لمن هذا ؟ قيل لرجل من الحبشة ، فقال : لا إله إلا الله سيق من أرضه و سمائه حتى دفن في الأرض التي خلق منها

Menurut riwayat At-Tirmidzi Al-Hakim Abu Abdillah (ahli sufi Uzbek, w.320H) dalam “Nawadir Al-Ushul,” daripada Abu Hurairah رضي الله عنه dia berkata, “Rasulullah ﷺ pernah keluar menemui kami, lalu mengelilingi di pelusuk Madinah, tiba-tiba beliau melihat ada kubur yang sedang digali. Maka beliau menuju ke kubur itu, dan akhirnya berdiri di hadapannya lalu bertanya, “Untuk siapa kubur ini ?” Beliau menjawab, “Untuk seorang lelaki dari Habsyah.”

Beliau bersabda, “Laa ilaaHa illallaaH, dia telah digiring dari negerinya dan langitnya, sampai di kubur di tanah di mana dia diciptakan.” (Nawadir Al-Ushul [ms.71] karya Al-Hakim At-Tirmidzi).

Tahqiq:
البزار (1/ 396 – كشف)
قال في مجمع الزوائد (3/ 42): وفيه عبد الله والد علي بن المديني، وهو ضعيف

Dikeluarkan oleh Al Bazzar, Kasyaf Al Asytar, 1/396, daripada Abu Said Al Khudri bukannya Abu Hurairah.

Dinilai dhaif oleh Al Haithami, Majma’ Az Zawaid (3/42) kerana perawi dhaif Abdullah Waalid Ali bin Al Madini.

 

29-3 Hadith Ibn Mas’ud رضي الله عنه (sahih)

و عن ابن مسعود عن رسول الله صلى الله عليه و سلم أنه قال : إذا كان العبد بأرض أوثبته الحاجة إليها حتى إذابلغ أقصى أثره قبضه الله فتقول الأرض يوم القيامة : رب ، هذا ما استودعتني خرجه ابن ماجه أيضاً

Dan daripada Ibnu Mas’ud رضي الله عنه, daripada Rasulullah ﷺ bahawa Beliau bersabda:
“Apabila ajal seseorang [akan habis] di suatu negeri, maka muncullah suatu hajat yang membuatnya berpergian ke negeri itu, sehingga manakala dia telah sampai ke batas ajalnya, maka Allah ‎ﷻ mencabut (nyawa) nya. Maka bumi akan berkata pada hari kiamat, “Ya Tuhanku, inilah apa yang telah Engkau serahkan padaku.” (HR Ibn Majah).

Disahihkan oleh Al Wada’iy, Al
Sahih Al Musnad, no 850.

الراوي : عبدالله بن مسعود | المحدث : الوادعي | المصدر : الصحيح المسند
الصفحة أو الرقم: 850 | خلاصة حكم المحدث : صحيح

Rumusan bab oleh Al Qurthubi:

فصل : قال علماؤنا رحمة الله عليهم : فائدة هذا الباب تنبيه العبد على التيقظ للموت و الاستعداد له بحسن الطاعة و الخروج عن المظلمة ، و قضاء الدين ، و إتيان الوصية بماله أو عليه في الحضر ، فضلاً عن أوان الخروج عن و طنه إلى سفر ، فإنه لا يدري أين كتبت منيته من بقاع الأرض

Selagi masih menetap di kampung sendiri:

1. Agar selalu waspada terhadap kematian, dan senantiasa bersiaga untuk menghadapinya.

2. Sentiasa melakukan ketaatan sebaik-baiknya,

3. Mengembalikan barang-barang yang telah diambilnya secara zalim,

4. Melunasi hutang-hutangnya,

5. Melaksanakan wasiat, baik yang berhak ia terima mahupun yang wajib ia tunaikan,

6. Ketika berpergian/musafir ke negeri lain, kita tidak tahu, di negeri mana di muka bumi ini kematian kita akan ditetapkan.

Komen dan Soalan